als je dan toch zo’n gps hebt kan je er natuurlijk ook mee tekenen. Onderstaand bericht vond ik op hccnet. Meer weten ga direct naar gpsdrawing.com .
Ik wil graag uw aandacht vestigen op een nieuw tijdverdrijf, dat mogelijk is geworden dankzij de zegeningen van satellietnavigatie. Het is niet alleen een tijdverdrijf, het heeft ook de potentie uit te groeien tot een nieuwe cultuuruiting, een nieuwe manier om creativiteit om te zetten in beeldende kunst. Ik heb het over wat op internet inmiddels bekend is als GPS Drawing. Zeg maar tekenen met gps. Ik denk dat de Engelse term wel zal blijven hangen, dus wen er maar vast aan.
Het werkt als volgt. Als u een modern navigatieapparaat heeft, heeft dat ding vrijwel zeker de mogelijkheid de weg die u heeft afgelegd, op te slaan. Dat is dan in de meeste gevallen gewoon een wat kronkelende lijn van A naar B. Die lijn kunt u, als u dat leuk vindt en als u weet hoe dat moet, achteraf weer projecteren op een kaart of een satellietfoto. Dan weet u precies hoe u heeft gereden. Als u rijdt met gps-navigatie kan dat vrij onthullend zijn, want juist als je de tomtom gebruikt heb je soms geen idee hoe je hebt gereden. Maar goed, je kunt dus die afgelegde weg als een wit kriebellijntje op de kaart krijgen.
GPS drawing is simpelweg naar buiten gaan met je navigatiedingetje met de bedoeling een leuk wit kriebellijntje op de kaart te krijgen. Dat is geen grap, er zijn mensen die dat doen. Nog niet zoveel, maar ik zeg u, het wordt een sport. Het wordt kunst. Ga maar kijken op gpsdrawing.com. Daar zie ik tekeningen van een vis, een boot, een vlinder, een slak, een kat en een olifant. Ik zie hoofden, en geometrische figuren als een kubus en een dollarteken. Ik zie ook bijvoorbeeld dat mensen op deze manier boter, kaas en eieren hebben gespeeld. De tekeningen zien er in veel gevallen uiterst knullig uit, dat is natuurlijk omdat je niet altijd ziet wat je doet, en omdat je niet altijd overal kunt komen waar je zou moeten wezen voor je tekening. Dat is natuurlijk ook de charme.
Bij GPS drawing maakt het veel uit welke ondergrond je kiest. Dat is óók geen grap. De mooiste voorbeelden van wat ik bedoel zijn teksten. Zo heeft iemand het woord ‘Information’ geschreven op de plattegrond van Brighton. De letters worden dan natuurlijk wat hoekig. Iemand anders heeft de woorden GPS Drawing getekend op een heuvel in Oxfordshire. Dan heb je meer bewegingsvrijheid, dus dat ziet er heel wat gelikter uit. En wat dacht u van het woord If, op heel andere schaal, namelijk met letters van zo’n honderd kilometer hoog die zich uitstrekken van de Engelse zuidkust tot voorbij Londen.
Daarmee is ook duidelijk dat je als penseel de auto kunt nemen, de fiets, de benenwagen of wat je maar wilt. In een enkel geval wordt zelfs de boot of het vliegtuig gekozen. De grasmaaier, is ook al gedaan. Maar het leuke van gps drawing is nou juist dat je tekening er in de werkelijkheid niet is, en toch als een soort graffitiwerkstuk op die werkelijkheid is aangebracht.
Ik hoop dat gps-tekeningen de graancirkels van deze eeuw worden: steeds complexer, steeds mooier, steeds artistieker. De eerste gps-spirograph is er ook al. Gaat dat zien.
Deze column is in gesproken vorm uitgezonden door BNR Nieuwsradio.